Kleine veranderingen, maken al heel snel een verschil.  Je raakt even in de war, en alles weer op de rails zetten,  gaat niet zo simpel als eerst.  
 
Je moet aan iets anders gaan wennen. Soms bepaal je deze veranderingen niet zelf, bijvoorbeeld het overlijden van een dierbare. Maar, soms ook weer wel.  
 
Er zijn mensen, die zichzelf veranderen. Ze passen dingen aan om voorbereid te zijn op veranderingen, zodat het wennen sneller gaat.  Het gedicht ‘’Ik vroeg mijn vader’’ is een prachtig gedicht om dit te laten zien. Het gedicht laat zien, dat je soms even verward moet raken, om dan het licht weer te vinden.  
 
Het toont aan, dat je het licht niet perse uit dezelfde hoek hoeft te vinden. Ik hou er van als een gedicht een boodschap heeft, het brengt je een wijze les en het zet je aan het denken.  
 
Zo’n kort en simpel gedicht, kan toch veelzeggend zijn. Wat ik erg mooi vind aan het gedicht is dat er een soort parallelisme in zit ‘’het even niet zou snappen, even in de war zou zijn,’’.Doordat het verhaal veel komma’s bevat, krijg je ook het idee alsof de ik-persoon daadwerkelijk ‘’even in de war’’ is.  
 
Ik vroeg mijn  vader    
    
Ik vroeg mijn vader om mijn bed op een andere plek 
in de slaapkamer te zetten. Zodat ik de ochtend na
het  verplaatsen, nog niet aan de verplaatsing gewend,  
even niet zou snappen,  even in de war zou  zijn,  
omdat er geen muur rechts naast  me was,    omdat het 
licht  ergens  anders vandaan kwam    
    
Tjitske Jansen    
    
Nu    het    gedicht    van    Marc    Tritsmans    
    
Sloop

Heb genade voor het tere bloempjesbehang
de plek boven de deur waar het kruisbeeld
hing, de gele randen in het bad, de zware
geur van oude keukens, van reuzel en spek. 
 
Al die kamers waaruit warmte nu voorgoed
ontsnapt en woorden zich nog trachten te
verbergen in laatste kieren of als schimmel
woekerend in het pleisterwerk. Streel 
 

de vergeten tafel waaraan mensen zich
op het leven soms de tanden hebben
stukgebeten. Spaar het schommelpaard
 op zolder want het leeft nog. 
 
 
Soms doet een verandering pijn. Vooral als het heel erg vers is, en je geen tijd krijgt voor gewenning.  ‘’Sloop’’  laat zien dat het heel erg moeilijk kan zijn, dat iets uit jezelf veranderen niet zo snel kan gaan voor iedereen.  
 
Dit gedicht is ten opzichte van ‘’Ik vroeg mijn vader’’ een stuk droeviger. Het gemis komt in dit gedicht meer naar voren, het gemis van de situatie voor de verandering.  
 
In ‘’Ik vroeg mijn vader’’ komt het toch wat luchtiger naar voren, de verandering wordt sneller geaccepteerd. ‘’Al die kamers waaruit warmte nu voorgoed ontsnapt’’ is de mooiste regel uit dit gedicht.  
 
Dat komt door het woord voorgoed. Het is klaar nu. Het is een verandering en je kunt niet meer terug.  
 
Je moet er aan wennen, hoe lastig dit ook zal zijn.  
 
Ik vind het geweldig om te zien dat beide gedichten een boodschap hebben, dit is iets wat in mijn ogen essentieel is voor een goed gedicht. Zo zie ík het licht ervan afkomen.  

Merwe
Twickel College klas TH5A2