Philip Rozema

Op de basisschool had ik een meester die ons altijd gedichten liet schrijven. Hier ontdekte ik dat ik spelen met taal ontzettend leuk vind. Ik vind het prettig om de taal zelf een belangrijke plek te geven in mijn gedichten. Daarmee bedoel ik dat ik hier veel mee wil experimenteren. Met klank en ritme bijvoorbeeld, of met de vorm van het gedicht. Verder hoop ik precies te kunnen zeggen wat ik wil zeggen.

Schrijven doe ik het liefst wanneer ik alleen thuis ben. Dan word ik niet gestoord en kan ik makkelijker in een schrijfflow komen.

Er is veel dat me kan inspireren. Een kunstenaar als Carl Andre, een dichter als Remco Campert, maar ook mijn geloof geeft inspiratie, en het dagelijks leven als ik daarvoor opensta.

Ik begon actief te schrijven in groep 7 van de basisschool.

Ik weet even niet meer waar, maar ik hoorde iemand zeggen dat hij het woord 'verlegen' mooi vindt, omdat het mooie klanken heeft. Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens! Het is een mooi, rond woord dat helemaal past bij wat het betekent. Het heeft geen harde klanken, het schreeuwt niet. Dat doet een iemand die verlegen is ook niet. Het is een klein, maar fijn woord.

'Einde en begin' van Wisława Szymborska. Een prachte bundeling van gedichten van een nobelprijswinnende dichteres. Haar gedichten geven een originele draai aan het alledaagse, waardoor je weer anders om je heen kijkt als je het hebt gelezen.