Mona Thomasse

Hi, mijn naam is Mona en ik schrijf al poëzie sinds ik het alfabet ken. Bij het schrijven van poëzie streef ik ernaar een nieuwe wereld vorm te geven, of de wereld waarin we leven vanuit een andere hoek bekijken. Ik zoek naar de onuitspreekbare schoonheid in de dingen en probeer die uit te spreken. Vooral beelden op straat inspireren me. Soms loop of fiets ik en stop ik om van een uitzicht te genieten (dat kan ver weg zijn of dichtbij, met of zonder onderwerp). Dat soort uitzichten en beelden probeer ik in mijn gedichten vast te leggen. Ik lees graag dichtende proza; Ovidius’ Metamorphosen heeft me herhaaldelijk aan het huilen gekregen. Een erg mooi woord vind ik ‘liefkozen’. Ik vind het warm en zacht klinken; precies wat het woord betekent en een fijn gevoel.