*

Alsof het in neonlichten

geschreven stond begreep je

wat ik dacht; het roze

licht van de stad kleurde

je lach terwijl je zei

hoe trots je op me was.

 

Ik hoorde hoe je stem

vertelde vertelde vertelde

zich vermengde met de massa

en mijn borst vulde, je hand

rukte zich los van de mijne om

je klanken bij te staan.

 

We struinden door de natte 

straten; het roze 

licht van de stad kleurde 

de dag en ik wist als was het 

geschreven in neonlichten

hoe verliefd je op me was.

 

Mona Thomasse
Geïnspireerd op Vervoersbewijzen, Tijl Nuyts