*
Alsof het in neonlichten
geschreven stond begreep je
wat ik dacht; het roze
licht van de stad kleurde
je lach terwijl je zei
hoe trots je op me was.
Ik hoorde hoe je stem
vertelde vertelde vertelde
zich vermengde met de massa
en mijn borst vulde, je hand
rukte zich los van de mijne om
je klanken bij te staan.
We struinden door de natte
straten; het roze
licht van de stad kleurde
de dag en ik wist als was het
geschreven in neonlichten
hoe verliefd je op me was.
Geïnspireerd op Vervoersbewijzen, Tijl Nuyts