Vuur doven door sneeuw te eten

door Jos van Hest

Op maandag 10 november liep een duizendtal VMBO-ers uit het hele land over een rode loper het NEMO binnen. Het werd een spannende dag met verhalenvertellers, dichters, schrijvers, striptekenaars, filmers, acteurs en rappers.

De dag was georganiseerd door Stichting Samenleving & Kunst Amsterdam  (zie: www.stapopderodeloper.nl)  in samenwerking met onder anderen School der Poëzie.

 Zo vertelde Mirjam Mous over haar boek ‘Boy 7’ waarvan de film in december in première gaat, sprak Khalid Boudou over zijn verfilmde boeken ‘Pizza Maffia’ en ‘Schnitzelparadijs’, las Bibi Dumont Tak voor uit ‘Wolfskwint’ en Özcan Akyol uit zijn autobiografische roman ‘Eus’.

In de grote theaterzaal van het Nemo gaf ik die dag drie poëzieworkshops aan steeds 200 VMBO-leerlingen tegelijk. Dat zorgde voor een enerverende opeenvolging van momenten van geroezemoes, geconcentreerde stilte, opgewonden overleg, geroep, gelach en applaus. In een driftige snelkookpan van vraag en antwoord, actie en reactie, twijfel en durf schreef iedereen een gedicht.

Aan het eind van elke workshop klommen leerlingen het toneel op om door de microfoon hun gedicht voor te lezen. Soms met een bibberend blaadje, soms met grote gebaren. Azis kreeg veel bijval met

Op een geheime plek
zoek ik naar
het kind dat ik was

het kind met
een lach
op een zondag

het kind met
een bal
aan zijn voeten
op het voetbalveld

Naomi wilde eerst niet voorlezen, maar ze moest van haar vriendinnen en toen wou ze het toch:

Op een winterdag
maak ik ruzie met
het vuur in mijn hart

Ik doof het
door sneeuw te eten

Said die zijn gedicht eerst las en daarna ook nog eens zong, kreeg een daverend applaus.

Achter het schuurtje
zweef ik met jou
naar een onbewoond eiland

Krijgen we een kleine
dus geef me je hart
dan hou ik het bij me

fotograaf: Jurgen Koopmanschap