Vier Zwolse stadsgedichten

STENEN MET GESCHIEDENIS

Ik kijk verbaasd
naar de gouden struikelstenen
met namen van mensen
nu niet meer in leven
na al die jaren
opgesloten zitten
ik verwelkom ze
door hun naam te noemen
vergeet ik ze niet

Quinten Binda

Sint Michaël

Engel, wat ben je prachtig
Zo mooi als een ster
Waar is je zwaard?
Je bent in stukjes gehakt

Waar zijn je voeten?
Je zweeft in de lucht
Koninkrijk kome
Dat geloof jij, dat weet jij

Jij redt Zwolle van al het duister
Je staat centraal
Zodat iedereen je ziet

Daniël Eller

ZWOLSE STER

Als ik omhoog kijk
Komt telkens die ene ster voorbij
Het licht dat schijnt
Door mij heen, in de duisternis
Hij staat alleen, hij kijkt naar mij
Er valt een traan zo opeens
Van geluk dat je toelacht
Het komt binnen, hij is zo jong
Het verdriet
Zoals de tranen komen
Die telkens maar blijven stromen
Vangt de ster op