VERSE BEATS: Unieke ontmoeting tussen poetry en hiphop
Slammers, dichters, freestylers en rappers presenteerden zich in een afwisselende show op het podium.Er werd geperformed in het Nederlands, Engels, Duits, Frans en het Arabisch. Vertalingen rolden over het scherm. DJ Clean Cut zorgde voor de beats.
De hosts Gauner en The Change Agent hielden het tempo hoog!
Naast dichters als H.H. ter Balkt, F. Starik, Hagar Peeters en Christine Otten......
Boven: H.H. ter Balkt en Hagar Peeters. Onder: F. Starik en Christine Otten.
Was er live hiphop van Rico, Typhoon & Muppetstuff.
Uit het buitenland kwamen speciaal voor VERSE BEATS de Franse slammer/dichter Jean-Luc Despax, de Engelse dichter Ryan Van Winkle en uit Duitsland dichter Matthias Göritz en rapper Gauner. De vertaling van de Franse slam van Jean-Luc Despax staat onderaan.
Boven: Jean-Luc Despax en Matthias Göritz. Onder: Ryan van Winkle
De een na de ander soleerde, de freestylers Robian, Surya en Frits van Dijk reageerden er op. De avond eindigde met een swingend optreden van Rico, Typhoon & Muppetstuff.
freestyler Frits van Dijk
Aan VERSE BEATS werkten mee: H.H. ter Balkt, Jean-Luc Despax (FR), Matthias Göritz (DE), Rico, Typhoon & Muppetstuff, Ryan Van Winkle (UK), F. Starik, Surya, Tjitse Hofman, Hagar Peeters, Mowaffk Al-Sawad, Simon Mulder, Christine Otten met Jan Klug, Dennis Gaens, Robian, Frits van Dijk, dj Clean Cut.
VERSE BEATS is een initiatief van de Literaire Podia Amsterdam (LPA) in samenwerking met GRAP en de Sugar Factory.
VERSE BEATS werd mede mogelijk gemaakt door de LPA, GRAP, Sugar Factory, Nederlands Letterenfonds, SNS Reaalfonds en Gemeente Amsterdam stadsdeel Centrum.De LPA bestaat uit: AIDA, British Council, Castrum Peregrini, El Hizjra, Feest der Poëzie, Goethe-Institut, John Adams Institute, Maison Descartes, Openbare Bibliotheek Amsterdam, Ons Suriname, Perdu, SLAA, School der Poëzie.
Vertaling van de Franse slam van Jean-Luc Despax
214 - Slam tegen degene die me bijna omverrijdt met zijn bmw coupé
Ja, hij is snel
Maar die scherpe bocht hoef je niet
Op volle snelheid te nemen
Om je ondergrondse parkeergarage te bereiken
Je hebt me bijna omvergereden
En meerdere onzichtbare wezens
Kleven aan je bumper
Je bent moe
Het uitbuiten van andermans werk heeft dit paradoxale effect
Je hebt honger
Je bediendes serveren je geweten als voorgerecht
Je wordt verwacht
Maar je wilt niet dat jouw maîtresse
Getuigt dat je me bijna hebt omvergereden
Je wilt niet de ellendige voetgangers zien
Zij die met veel moeite
Hun auto’s heel ver van jouw appartement hebben geparkeerd
Ja, maar ik zag je
Niet voor lang
Niet zodat ik je gezicht kan beschrijven
Maar ik herinner me je grijns
En weet je wat?
Ik heb geen medelijden met je.
219 - Slam van de parkeerplaats voor weggesleepte auto’s
Heren van de legale zwendel
Het spijt me, maar ik ga jullie geen lift geven
In dit gedicht
Want ik kan jullie ellendige handeltje toch niet stoppen
Jullie marineblauwe busje
Is een belediging voor het blauw en de zee
Een handeltje van Renault
Dat jullie overal mogen parkeren
In Parijs, bezet door de bende van de achteruitrijders
En de gokautomaten
Die je op de bon slingeren
En die je auto weghalen
Naar de parkeerplaats voor weggesleepte auto’s
In plaats van de democratie weg te halen van de vuilnisbelt
Waar de overheid haar graag laat verpieteren
Ik moest parkeren, begrijpt u!
Par-ke-ren!
Een paar uurtjes, om naar de Onderwijsbeurs te gaan
Ik had nog zo gelet op de lijnen op de grond
Ik mocht daar parkeren, ik weet het zeker
Waarschijnlijk was een winkelier in ons mooie land
Daar niet zo blij mee…
Mijn auto bleef staan voor het winkeltje
Zonder naar binnen te gaan om een jerrycan loodvrije benzine te kopen
Of een pizza Berlusconi ®
Dus die winkelier werd boos
Dus hij belde jullie
En terwijl mijn leerlingen op hun gemak Michaux weer tot leven brachten
Kwamen jullie me lastig vallen
Plume bij de wegsleepdienst, dat is het verhaal dat jullie hadden geschreven
Als jullie niet een briefje aan het neerkrabbelen waren
Over de wegsleepregeling
Oh, wat is het toch fijn als je je hebt uitgesloofd met 100 km/ uur
De snelheid van de show
En je je eigen auto niet terugvindt
Bij het vallen van de avond
Het doek gaat open voor het pathetische toneelstuk
Van de armoede van de moderne mens
Met broek maar zonder menselijke kenmerken
Zo ver van het subject, zo dicht bij de onderwerping
De moderne mens weet niet eens waar het dichtstbijzijnde politiebureau zit
(Alsof hij zin had om daar naar binnen te lopen)
Laat staan de parkeerplaats voor weggesleepte auto’s
Nee, laten we het daar maar niet over hebben
Eigenlijk is het meer een parkeerweide
Ik heb geluk bij een ongeluk
En een portemonnee in mijn broekzak
Gelukkig
Dankzij de hulp van een vriend
Die al heel wat heeft meegemaakt
Die al meer dan één prent heeft betaald
En die aan de gasten van een restaurant vraagt
Waar de auto van zijn maat zou zijn
Waarop iedereen antwoordt
Door te wijzen naar de noodlottige plaats
Waar ook zij moesten dokken
Eerder in het jaar
Nou, het is een stuk verder op de boulevard
Naast een tapijthandelaar
Daar vind u de vliegende brigade
Van de vijanden van het rijgemak
De hoerenbende die voor pooier speelt
Het legale zwendeltje
Dat de hoofdstad verrijkt
Dus dankzij mijn vriend
Voor jou, Jean-Marc, dit gedicht
Lopen we op de Rue Ernest Hemingway
Die in de lach schiet na zijn derde Bloody Mary
Die het uitschatert als een geweerschot
En het idiote beleid wegwuift van de Gemeente
Parijs
Nu zijn we bij de roofdieren van de absurditeit
Achter hun geblindeerde raam
En hun onvriendelijke voorkomen
Hun gevijlde tanden bijten
In vele onschuldige buiken
Van gazelles in pak, of op hoge hakken, met twee, of dertig jaar rijervaring
Ze zijn er, de gecastreerde leeuwen die op hun barbecue wachten
Anders bellen ze de politie
Ze eisen € 136 na identiteitscontrole
Plus de boete van € 35
Die je wel moet betalen
Op straffe van verhoging van de boete
Op straffe van een verblijf van 24 uur in een geblindeerd busje
Of op een schandekar die op biogas rijdt, zeker weten
Ik betaal
Vooruit IK BETAAL OK
IK PROTESTEER NIET IK BETAAL
IK HEB VANAVOND VEEL TE DOEN
ZOALS IEDEREEN
EN VOLGENS MIJN AGENDA HEB IK GEEN TIJD OM TE WANDELEN
In een lugubere parkeerkelder
Haal ik mijn auto op
Alsof ik hem had gestolen
Ik denk dat dit alles
Ons moet ontmoedigen om rond te rijden
Door Parijs, dat op gouden bergen zit
In haar treurige decor
Met haar dodelijke bekeuringen
Maar tegen alle verwachtingen in
Koste wat het kost
Ben ik van plan hier vaker te rijden
Als jullie willen ga ik carpoolen
Heren van de legale zwendel
En al willen jullie het niet
En terwijl ik jullie meeneem
Naar jullie trieste woning
Voor sjacherende Charons
Voordat ik de snelwegen van de Vrijheid oprijd
Vertel ik over Kerouac
Ik vertel over een stad waar er ruimte is om te parkeren
Over een leven waar er ruimte is om te praten
Over bekeuringen die je mag weigeren
En alstublieft, let goed op
Dit keer kunnen jullie beter naar me luisteren
Ook al zijn jullie ambtenaren
Want mijn bescheiden Citroën is uitgerust met een schietstoel