Turner en andere kunstenaars inspireren

 
Ze storten zich op de Lotus van Daan Roosegaarde en steken hun handen uit naar de metalen bloem die reageert op lichaamswarmte en begint te gloeien en zich opent of op het werk van Eyal Gever waarvan een aantal installaties te zien zijn: een waterval die uit de muur lijkt te spatten maar is gemaakt met behulp van een 3D printer of een installatie met rook die lijkt op een wolk in de ruimte.
Ze zijn geïnteresseerd in de eigenwijsheid van Turner, zijn zoektocht naar abstractie en begrijpen zijn belangstelling voor de zee en het vuur. Ze kiezen een eigen kunstwerk uit dat ze fotograferen en beantwoorden vragen op een voorbereidend opdrachtvel.

Om 11.00 uur vertrekt de bus terug naar school en onderweg wordt er gezongen en gelachen. Na een korte pauze starten de drie poëziegroepen. Iedere docent heeft eigen opdrachten en er wordt intensief en hard
gewerkt. De jongeren schrijven gedichten met het door hen gekozen kunstwerk als bron van inspiratie. Hun gedichten worden beeldend en vol kleuren en geluiden.
Sandro schrijft over 'het krijsen van scheurend ijzer' en 'De schuimkoppen op zee zijn als een wolkendeken voor de gestorven soldaten'. Faith over de kracht van Turner: 'Ik doe wat ik wil / niet wat jij wilt'. Luca over 'de vuurzee die brandt in mijn ogen' en Manon is geïnspireerd door een werk van Marleen Sleeuwits en verplaatst zich in iemand die is opgesloten in een donkere, sombere ruimte: 'zwarte muren, dichte deuren', 'de eenzaamheid maakt me bang'. Het kijken en observeren speelt een rol in de teksten 'Vlammende boom', 'die kleuren, die kracht', 'De witte gloed van de maan weerkaatst op de zwarte zee'.
Turner heeft niet alleen tot de verbeelding gesproken van de kunstenaars ná hem maar ook de jongeren weten te raken.

Verslag Poëzie & Beeld in het kader van Poëzie van binnen naar buiten.
Ilonka Verdurmen