School der Poëzie Community - Nina Ramcharan en Ineke Holzhaus
School der Poëzie Community-lid Nina Ramcharan wordt gecoacht door dichter, schrijver en theatermaker Ineke Holzhaus. Nina ontwikkelt met tips en begeleiding van Ineke haar gedichten en verhalen verder. Wij legden hen enkele vragen voor en Nina deelt één van haar gedichten. Lees snel verder en ontdek hun leestips, de zinnen die hun brein doen kraken en de woorden die zij mooi vinden!
Nina Ramcharan
Leestip waar de lezer blij van kan worden
Nooit Meer Slapen door Willem Frederik Hermans is een boek waar ik zeer van heb genoten. Het verhaal begon onpersoonlijk tegenover de hoofdpersoon, terwijl je langzaam werd meegesleurd in grote vragen van het leven van deze hoofdpersoon.
Een zin die je brein deed kraken
Vele zinnen hebben mij doen stil staan en erover laten nadenken, dus een kiezen was moeilijk. Ik heb lang nagedacht, zolang dat de vraag, welke zin deed je brein kraken, toch meer de zin bleek te zijn die mijn brein inderdaad deed kraken.
Een mooi woord
Krokus vind ik zelf een mooi woord. Het is een woord gemaakt uit twee lettergrepen die je een zacht gevoel geven, terwijl ze gecombineerd hard en ruig klinken, maar het woord krokus zelf heef wel weer een zachte betekenis.
Ineke Holzhaus
Leestip waar de lezer blij van kan worden
In zijn boek Weerwerk slingert Bert Schierbeek je door alle uithoeken van de taal. Het is een reisboek, een dagboek, een brievenboek en een dichtbundel. Proza, poëzie en zoals hij het zelf noemde, proezie, wisselen elkaar in hoog tempo af. Het werd voor veel schrijvers die na hem kwamen een voorbeeld van literaire vrijheid. Lezen dus!
Een zin die je brein deed kraken
M. Vasalis opent een gedicht met: Ik zoek een misverstand om in te geloven. Over die regel heb ik lang nagedacht. Meestal zijn haar gedichten helder en toegankelijk, maar deze regel is toch wel een beetje raar. Misschien kun je alleen in misverstanden geloven, om jezelf een beetje optimistisch te houden, of omdat een enkelvoudige vaststaande waarheid niet bestaat.
Een mooi woord
Donker is een mooi woord, de klank van het woord valt samen met de betekenis. Ik moet oppassen dat ik het in mijn eigen gedichten niet te vaak gebruik, net als het woord licht, de tegenhanger. Als iemand een donkere stem heeft, ben ik al gewonnen, een cello kan ook donker klinken. En Leo Vroman schrijft: donkere ogen. En dan bedoelt hij natuurlijk mooie ogen.