Groot enthousiasme voor Karel Appel en Piet Mondriaan in het Stedelijk

Yassin schreef over een muurschildering van Karel Appel:

Een vrolijke vogel
die hoog in de lucht vliegt
Zo hoog dat het hoger dan hoog is
Hoger dan de wolken
Dat alles donker is
Hij vliegt zo hoog dat hij bij het paradijs komt
Hij kraait van vreugde
Vol met kleuren
Ik droom ervan om ook te vliegen
Hoog in de lucht
Hoog
Veilig
Kleurig
Mooi

Anass over Piet Mondriaan:

Ik zie licht
Met een paar zwarte strepen in het wit
Misschien moet het wat meer versierd worden
In ieder geval is het mooi
Ook al ziet het er saai uit
Ik ben in een lege, witte ruimte
met zwarte hekken
als ik naar dit kunstwerk kijk
Mijn lichaam begint te trillen
Zo mooi is het.

Mario schrijft over Mondriaan:

De weg niet weten
Het is een heel groot doolhof
Het is donker
De stenen zijn zwart
Ik wou dat dit een droom was
De muren zijn recht
De muren zijn hoog
En ik weet de weg niet

Constant: Verschroeide aarde 2

Verschroeid, verbrand, bloed, zielen
Duistere zielen in de tijd van oorlog
Handen die machteloos om hulp vragen
terwijl hij verbrandt onder vuur
Kreten, pijnlijke kreten – dat is het
vervelende van oorlog
Ik droom van de wolken
Zijn ogen glimmend van vuur
Zo donker
Zijn machteloze leven
Verschroeid gezicht

Reinder-Horjus

Theo van Doesburg wordt zeer gewaardeerd:

Blokken op elkaar

Blokken op elkaar
Allemaal vierkantjes met verschillende kleuren
Wit, blauw met een groot rood vierkant
in het midden
Als ik erna kijk, dan denk ik aan vreugde
Als ik het vierkant zie,
dan zie ik een buik,
een buik met andere buiken erin
Als ik kijk dan denk ik aan een triangel
TRINGELING

Shayenne

Kleur van de lucht

Neonlicht is echt fantastisch
Het inspireert me
Ik word er vrolijk van
De kleuren van de maan
Een heleboel letters
Eén naam
Ik wou dat ik er naar toe kon gaan
Ik wou er naar toe vliegen

Moussa

Arbeidersvrouw 1943 – Charley Toorop

Vrouw in oorlog
Haar handen zijn verschrompeld
Het is buiten zwart
Er is geen leven meer
Ik denk dat het oorlog is
en het is zo
Ze ziet er somber uit en overwerkt
Zo somber als kapotte huizen
Ze hoort bommen, knallen en gegil
Ze hoopt dat ze snel weg kan vliegen
Weg van deze wereld

Hekmat

Ook het schilderij van koningin Beatrix van Luc Tuymans trekt de aandacht:

De koningin met een roze jurk
Een armband die glinstert als haar huid
De stilte als rust
Zwart als verdriet
Ik wou dat ze nog langer bleef
Haar lichaam is als kracht op een troon

Ikram