door Jos van Hest De eerste VERS PoëzieRevue van het seizoen Een wervelend ritme van pianist Polo de Haas en drumster Truusje Engels duwt scholieren de trap op. Zelfs de laatste plaatsen van de bovenste rij van het Theater van ’t Woord in de Openbare Bibliotheek Amsterdam raken bezet. Het is vrijdagmiddag 21 november en de eerste VERS PoëzieRevue van dit seizoen gaat van start. De tjokvolle zaal zindert, opgewonden geroep en gezwaai, mobieltjes lichten op in het half duister. Amper zijn de nominaties van de VSB Poëzieprijs 2015 bekend gemaakt of derdeklassers van het Gerrit van der Veen College en het Spinoza Lyceum uit Amsterdam reageren al met eigen gedichten op de poëzie van professionele dichters. Theater van 't Woord tot de allerlaatste plek gevuld
Lieke Hoeksema en Asun Gaaikema van het Spinoza Lyceum en Busi Dawkins , Jorn Sparrius en Kylan van Houten (voordrachtsprijs) van het Gerrrit van der Veen College kwamen bij de eerste VERS PoëzieRevue van dit seizoen als winnaars uit de bus. Zij gaan door naar de grote VERS finale voor jongeren op woensdag 27 mei 2015 in de Stadsschouwburg Amsterdam. Hun gedichten staan hier . Deze jonge dichttalenten gaan door naar de grote VERS finale! Voorafgaand aan de VERS PoëzieRevue schreven derdeklassers van het Gerrit van der Veen College en het Spinoza Lyceum uit Amsterdam hun eigen gedicht. Zij doen allemaal mee aan VERS 2015: hét poëzieproject van School der Poëzie voor kinderen en jongeren rond de VSB Poëzieprijs. De jongeren lieten zich bij het schrijven van hun poëzie ook inspireren door één van de vijf genomineerden dichters voor de belangrijkste prijs in het Nederlandse taalgebied; te weten Piet Gerbrandy, Sasja Janssen, Hester Knibbe, Alfred Schaffer en Peter Verhelst. De voordrachten van de jongeren maakten veel indruk op de uitverkochte zaal. Tussen de gedichten door werd het publiek getrakteerd op diverse entr’actes. Joy van der Wiel zong de sterren van de hemel met Vlado Spisiak op gitaar, VSB Poëzieprijs genomineerde Sasja Janssen droeg voor uit eigen werk en breakdance group Turn it Loose zette de zaal op zijn kop. jury De jury bestond uit Sasja Janssen , mevrouw Sirach , afdelingsleider havo bovenbouw van het Spinzo Lyceum en mevrouw Veenemans , rector van het Gerrit van der Veen College. Dit schooljaar zijn er VERS PoëzieRevues in Rotterdam, Barendrecht, Hengelo, Gent, Antwerpen, Sneek en Haarlem. Bij elke PoëzieRevue beoordeelt een deskundige jury alle gedichten en selecteert vijf dichttalenten die doorgaan naar de grote finale. VERS 2015 VERS 2015 is hét poëzieproject voor kinderen en jongeren rond de VSB Poëzieprijs. Via poëzielessen, VERSE talkshows, schrijfopdrachten en debatlessen maken duizenden kinderen en jongeren uit het Nederlands taalgebied kennis met de dichtbundels van de vijf genomineerden voor de VSB Poëzieprijs. VERS is een initiatief van School der Poëzie i.s.m. Stichting VSB Poëzieprijs en Poetry International en wordt financieel mogelijk gemaakt door VSBfonds.
Vijf dichters maken begin volgend jaar kans op de VSB Poëzieprijs, de jaarlijkse prijs voor de beste Nederlandstalige dichtbundel. Vlinderslag van Piet Gerbrandy, Ik trek mijn species aan van Sasja Janssen, Archaïsch de dieren van Hester Knibbe, Mens dier ding van Alfred Schaffer en Wij totale vlam van Peter Verhelst zijn de genomineerden. Dat maakte juryvoorzitter Peter Vandermeersch (en hoofdredacteur van NRC Handelsblad) vannacht bekend in het VPRO-radioprogramma 'Nooit meer slapen'. De bekendmaking van de VSB Poëzieprijs vindt plaats op 28 januari, aan het begin van de jaarlijkse Poëzieweek. De prijs bestaat uit een geldbedrag van 25.000 euro. Voor de prijs werden 107 bundels ingezonden. De jury roemt 'de kwaliteit van de oogst' en vond het moeilijk om tot een lijst van vijf bundels te komen. 'Er kwam veel jong talent voorbij met een eerste of tweede bundel van een verbluffend hoog niveau. Die nieuwe generatie loopt niet over van vernieuwingsdrift, maar getuigt wel van humor, oorspronkelijkheid en kwaliteit.'
Op vrijdag 21 november om 14.00 uur barst in Theater van ’t Woord de VERS PoëzieRevue los met dans, muziek en gedichten van jongeren van het Spinoza Lyceum en het Gerrit van der Veen College uit Amsterdam.
Wat brengt de toekomst voor de poëzie? Cultureel magazine De Optimist interviewde drie deskundigen, waaronder onze docent en artistiek leider Ilonka Verdurmen. Lees hier het hele artikel.
door Jos van Hest Op maandag 10 november liep een duizendtal VMBO-ers uit het hele land over een rode loper het NEMO binnen. Het werd een spannende dag met verhalenvertellers, dichters, schrijvers, striptekenaars, filmers, acteurs en rappers. De dag was georganiseerd door Stichting Samenleving & Kunst Amsterdam (zie: www.stapopderodeloper.nl) in samenwerking met onder anderen School der Poëzie . Zo vertelde Mirjam Mous over haar boek ‘Boy 7’ waarvan de film in december in première gaat, sprak Khalid Boudou over zijn verfilmde boeken ‘Pizza Maffia’ en ‘Schnitzelparadijs’, las Bibi Dumont Tak voor uit ‘Wolfskwint’ en Özcan Akyol uit zijn autobiografische roman ‘Eus’. In de grote theaterzaal van het Nemo gaf ik die dag drie poëzieworkshops aan steeds 200 VMBO-leerlingen tegelijk. Dat zorgde voor een enerverende opeenvolging van momenten van geroezemoes, geconcentreerde stilte, opgewonden overleg, geroep, gelach en applaus. In een driftige snelkookpan van vraag en antwoord, actie en reactie, twijfel en durf schreef iedereen een gedicht. Aan het eind van elke workshop klommen leerlingen het toneel op om door de microfoon hun gedicht voor te lezen. Soms met een bibberend blaadje, soms met grote gebaren. Azis kreeg veel bijval met Op een geheime plek zoek ik naar het kind dat ik was het kind met een lach op een zondag het kind met een bal aan zijn voeten op het voetbalveld Naomi wilde eerst niet voorlezen, maar ze moest van haar vriendinnen en toen wou ze het toch: Op een winterdag maak ik ruzie met het vuur in mijn hart Ik doof het door sneeuw te eten Said die zijn gedicht eerst las en daarna ook nog eens zong, kreeg een daverend applaus. Achter het schuurtje zweef ik met jou naar een onbewoond eiland Krijgen we een kleine dus geef me je hart dan hou ik het bij me fotograaf: Jurgen Koopmanschap
Jongeren van Het Hooghuis in Oss droegen vorige week hun gedicht voor bij hun bron van inspiratie: een van de werken van Gerco de Ruijter in Museum Jan Cunen.
Maandagmiddag 27 oktober. Voor een uitverkocht Theater Odeon in Zwolle trapt rapper en beatboxer André Accord de PoëzieRevue af. Voorafgaand aan de gedichtenwedstrijd schreven ruim 200 jongeren van het Agnieten College uit Zwartsluis een eigen gedicht. 38 jongeren werden geselecteerd om hun gedicht voor te dragen.
Maandag 27 oktober spelen jongeren van het Agnieten College uit Zwartsluis met hun eigen gedichten de hoofdrol in de PoëzieRevue. Om 13.30 uur barst in Theater Odeon de Spiegel a an de Blijmarkt in Zwolle een afwisselende literaire show los met gedichten, dans en muziek. Een jury bestaande uit dichter Tjitse Hofman , Eddy Bilder, burgemeester van Zwartewaterland en Jan Kroon , directeur van Eenheid Talentstad Landstede, beoordeelt de gedichten en bepaalt wie er in de prijzen vallen. Tussen de gedichten door spinnen en tollen de dansers van breakdance groep Turn it Loose over het podium, is er een optreden van stemkunstenares Greetje Bijma en leest Tjitse Hofman voor uit eigen werk. Rapper en beatboxer André Accord presenteert het programma, met live muziek door pianist Polo de Haas en slagwerker Marnix Stassen . De toegang is gratis. Voor deze voorstelling kunt u zich aanmelden via info@schoolderpoezie.nl of 020-3307817 Bovenstaande activiteit staat in het kader van Poëzie van binnen naar buiten: een twee jaar durend programma voor vmbo scholen ter ontwikkeling van een leerlijn poëzie.
Donderdag 30 oktober van 12.40 – 15.25 uur presenteren 73 jongeren van Het Hooghuis hun gedichten bij een van de werken van Gerco de Ruijter in Museum Jan Cunen te Oss . Het werk van de landschapsfotograaf inspireerde de jongeren tot het schijven van poëzie. Verspreid door het museum dragen zij hun gedichten voor. Jongeren uit de derde vmbo-klassen van Het Hooghuis bezochten de tentoonstelling van fotograaf Gerco de Ruijter in Museum Jan Cunen in Oss. De Ruijter fotografeert vanaf grote hoogte met camera’s aan vliegers en drukt zijn foto’s meestal af in vierkanten. Landschappen worden zo abstract. Nadat de jongeren eerst zelf een tekening hadden gemaakt waarbij ze een weg, een rivier, een krop sla, een voetbalveld en een school van boven af gezien hadden getekend, gingen ze op onderzoek uit in het museum. Ze telden de strepen in de foto’s van De Ruijter, beschreven de kleuren en vormen en kozen een eigen favoriet kunstwerk. Gebiologeerd door de landschappen van De Ruijter maakten de leerlingen aantekeningen, verzonnen zelf titels bij de werken zonder titel en bestudeerden nauwgezet de vele soorten groen en bruin. Op school, in het computerlokaal, schreven ze aan de hand van hun aantekeningen en geïnspireerd door dichtregels zelf gedichten. Een foto op hun mobiele telefoon van het door hen gekozen werk van De Ruijter bood steun. De jongeren waren geboeid en schreven gedichten die de sfeer en stijl van het werk goed hebben getroffen. Volgende week donderdag 30 oktober dragen de jongeren hun gedichten live voor bij hun bron van inspiratie. Welkom! Poëzie & Beeld Bovenstaande activiteit staat in het kader van Poëzie van binnen naar buiten: een twee jaar durend programma voor vmbo scholen ter ontwikkeling van een leerlijn poëzie . Meer informatie Het programma rond Gerco de Ruijter wordt in nauwe samenwerking met Museum Jan Cunen geproduceerd.
Begin oktober was de officiële presentatie van de dichtbundel Dromen van ja ja ja in Museum De Fundatie in Zwolle. Dagblad De Stentor publiceerde de volgende dag een foto met Renée Bakker, een van de 147 jongeren die een gedicht hadden geschreven, op de voorpagina.
Door Ineke Holzhaus Aan de hand van vrije opdrachten schreven leerlingen van het Sint Norbertusinstituut in Antwerpen gedichten naar aanleiding van de Eerste Wereldoorlog. Na het lezen van gedichten van dichters die aan het front hebben gevochten, probeerden de leerlingen zich in te leven in een personage dat ze hadden gezien op een foto op de tentoonstelling in het MAS of in een documentaire. Ze konden zich ook opstellen als verslaggever van de oorlog zoals de Engelse dichter Ford Madox Ford dat deed, toen hij in Londen op station Charing Cross duizenden Belgische vluchtelingen aan zag komen. De leerlingen weten dat er ook nu overal oorlog woedt, soms omdat hun eigen familie in het land van hun ouders getroffen wordt door geweld. Voor veel van de leerlingen van deze school is het Nederlands niet de eerste taal. In hun eigen gedichten worden de Eerste Wereldoorlog en de gedichten van de soldatendichters vermengd met de beelden van de oorlog nu. Soms klinken klassieke wendingen in hun regels door, soms nemen de leerlingen een gedicht van Paul van Ostaijen als voorbeeld, of ze vinden een eigen nieuwe vorm, zoals in het gedicht dat gericht is aan een tiran. Ze beschrijven het afscheid van de geliefde, of spreken zich uit over vrouwen in de oorlog. De leerlingen uiten zich zo in hun gedichten, zonder dat ze een politiek debat aangaan, maar hun betrokkenheid bij het lot van de wereld van toen en van nu is groot.