Weer terug bij af. Net zo verwaand als net

Al veel te vaak gebeurd

Drang te weten is er niet meer

Voel me niet meer met mijn gedachten verbonden

Ik zie de woorden wel, maar ik lees ze niet meer

Boventonen schieten mij voorbij als sterren over mijn hoofd

Ze flitsen als dia’s in mijn geheugen

Maar ik herinner mij niks

Herinneringen komen in vlagen en verdwijnen in de achtergrond

Lichten op in de gloed van de straatverlichting

Ik kijk om me heen

Ik pik alles mee

Gedachtes sluiten aan op de andere

Driften samen alle kanten op

Als een schaduw, maar hij geeft licht

Dan vloeien ze weer uit mijn hoofd.