Zelfportret als gesloten systeem

 

Terwijl ik alleen thuis ben, zijn mijn ouders
gevangen in een kasteel

In het kasteel heb je in de kelder een gevangenis,
een donkere en koude plek

De tijd tikt heel langzaam door

Ik moet geduldig wachten tot mijn ouders weer terug komen

Het leven van mij is eenzaam en stil

Als ik mijn ouders was, zou ik heel bang zijn

Ik zit opgesloten in het leven van mijn ouders

Wat moet ik doen om te overleven?

Ik zit in een klein huisje in het bos
Ik hoor gekraak buiten
Ik loop naar het raam om te kijken wat het is

Elke dag loop ik naar mijn gevangen ouders

 

Gïnspireerd door Pieter Boskma

Ik zie dat ze er niet meer zijn


 

Rumer Schmetz
Spinoza Lyceum