Woestijn

 

Een strak, dik touw gebonden om mijn handen

Een grote, open ruimte, gevuld met zand

Op de grond een lege fles water

De zon die me verdrietig aankijkt

 

Ik stond op en viel voorover

Mijn benen waren ook vastgebonden

Ik wist niet waar ik heen moest

Wat ik wist is dat ik hier nooit meer uitkom

 

Mijn aandacht werd getrokken door een

zacht gezang dat steeds luider werd

Er naderden honderden vogels en een

grote gouden zwaluw spreidde zijn vleugels

open en droeg me naar mijn thuis

 

Ik droom dat dit nooit meer gebeurt

 

 

Inspiratiebron: Romance van Yasser Abdel Latif

Aimane
Hervormd Lyceum West